Ronde 10 - Afrekening en afsluiting

Zo... de laatste ronde. 

Na een lekker ontbijt met stokbrood, paté en druiven op naar het EGC. 

Op bord 196 met wit tegen Duitse speler Jonas Kapitzke (9 kyu). En dat werd een belachelijk complexe partij waarin zo’n acht groepen elkaar probeerden te vangen. Dan is het supermoeilijk om constant de juiste strategie én tactiek te bepalen. 

Op een gegeven moment lukte dat ook niet meer en rekende mijn tegenstander af met één van mijn groepen waardoor de hele boel als het spreekwoordelijke kaartenhuis in elkaar stortte. Verdiende overwinning voor Jonas, en we bedankten elkaar voor een waardige afsluiter van het toernooi. 

Lekker met Chris samen een bordje pasta gegeten en daarna afscheid genomen van Lukas. Mede door zijn aanwezigheid was dit congres voor mij een onvergetelijke ervaring. Hij vertrekt vanmiddag naar Nederland, wij reizen morgen door naar De Ardennen. 

Joost was nog druk aan het spelen dus die kon ik geen gedag zeggen, maar die had ik vóór de partij al even gesproken. Dat werd dus een whats-appje :). 

Met een licht bedroefd gevoel verlaat ik het EGC-gebouw. Wat een geweldig avontuur! Aan de ene kant is het genoeg geweest (écht goed spelen is door de opbouwende vermoeidheid ook bijna niet meer te doen), aan de andere kant wil ik helemaal niet weg. Nou ja, dubbel dus. 

‘s Middags met Chris nog wat door Brussel geslenterd, een “frietje gestoken” bij Manneken Frites en daarna nog een terrasje met rosé en matcha. 

En dat brengt ons alwéér in het heden. Kate op de oren en een caramel-muffin binnen handbereik.

Ook ná een EGC is het leven goed. ;)